Aşk Ayetleri-2 (Pollyanna)

Şiir

Aşk Ayetleri-2 (Pollyanna)

Özkan KÖSE
17 Şubat 2020 Pazartesi
1313 okunma

tamam Pollyanna!
şimdi her şeyi paylaşalım
haydi ; hayat senin olsun mesela,
şu deniz,gökyüzü ve kuşlar,
kendini bulduğun o rüya,
çocukların gülümsemesi,
içine çektiğin o çiçeğin kokusu.
ve hayallerin
ve nefesin
hepsi.
bana ruhumu ver!

-ben dünyanın yanlış hikayesiyim.-

biz insanlık şarkısının akılda kalamayan satırlarıyız,
uydurma moda aşklar yüzünden
umut ve hayal peşindeyiz.
istemediğimiz bir hayatı yaşayıp
sahte nefesler alıyoruz.
tanrı elinden çıkmış bir müziğin anlamsız notalarıyız
ne bir yerimiz var bu yerkürede
ne de yarınımız.
yazılmış bir tarihin ıskartasıyız
elimizde kalan tek şey ruhani bir dilek
asla olmayacak olan.
bir ayna karşısında gülümserken
leyla ya da mecnun olacağımızı düşledik
ama düşümüz gerçekleşmeyecek
bunu biliyoruz
ve bu nedenle kızgınız -kendimize-
karanlığımıza bakıyoruz.
gözlerimiz sonsuza dek kapalı.

-ben bir zangocun düşleriyim.-

söylesene Pollyanna,
bir hüznü paylaşsak ne olur şimdi?
hatırlamışken ayrılık akşamlarını
seninle, ayyaş bir bahar sabahı
uzanıp sıcak bir kumsala
maviden deniz kenarında
ayaklarımız yeşilden yosun kokusunda
dinlerken martıları
olmayacak hayallere dalsak
ne olur, ayırsak ruhu bedenden.
hem kaç kadeh eder bir hayat?

-ben tanrının kırık kalbiyim.-

gerçek aşkların hep bir adım gerisindeyiz -seninle-
kutsanmış bir günahın
kırık kalbe dikey düşü
kırmızı bir dudakta kalan mor iz
azledilmiş sevapların yüzdeki izohipsi
izleri silinmiş parmakların okşadığı
rüzgarda savrulan saçlarında
ölümün anne kucağıyız.

(ölmeliyiz Pollyanna!
senin kollarında ölmeliyiz
kenetlenip titrek öpüşlere
gölgemizi bile yakmalıyız
bu gece.)

-ben ömrün aykırı nefesiyim.-

her gece mezara daha erken mi giriyoruz?
gölgemiz mi yok olan,hiçliğimiz mi yaşayan?
yıkık bir şehir meydanında
genel bir telefonun ucunda
son sözümüzü bekleyen azrail mi yüzümüze gülen?

(temiz bir ölümdür dileğim
elleri kirli bir kefenden.
haydi söyle!
kaç para eder yaşanmamış bir ömür?)

-ben darağacının son sözüyüm.-

anımsa!
o yaz akşamında
hayatın kirli kıyısında
dokunup bir şarkının notalarına
durup durup ağladığımız.
buğulu gözlerin ışığında
içimize umudu çektiğimiz
yarım bir sigaradan.
ve gittiğimiz
kayıp yollara düştüğümüz.
anımsa!
sancısına meylettiğimiz bir aşkı
içimizde ölüp ölüp dirilttiğimiz
ve sonra
umutlarımızı kaybedip
özgürlüğümüzü bulduğumuz.
kırmızıdan yaz akşamı
anımsa.
hayatı son bir kez sevdiğimizi.

-benliğim, beni ne zaman doğuracaksın?-

işte böyle Pollyanna!
tıkanmış bir nefesle
düşüp bir ağacın dalından
-rüzgara gönül verip-
peşine düştüğümüz anlamı olmayan bir hayaliz.
deriden giysimize hapsolup
olmayacak dua peşindeyiz.
artık ne bir hayatımız var
ne de gerçek bir sözümüz. -aşka dair-
son solfej.
la.

-ben hayatın uçurum kenarıyım.-

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

gülümseyin.ne düşündüğünüzü anlamasınlar..