Asla "hocam" deme, ve "hoca" dahi, Biri defterinden siler vallahi! Yahu! O da neymiş? Camide miyiz? "Hanım, Beyim" demek yeter ilâhi!
Bu kul, pırofuna "hocam" dediydi, Asistanlar "hoca" değil de neydi? Onlar gocunmadı, bire gocunan! "Hoca" dediğim zat, hanımdı, beydi.
O’na yakışmazsa ben ne yapayım? Lâkin, bana yetti aldığım payım. Bir tek dövmediği kaldı hanımın, Onunkisi gaflet, zan ne yapayım?
Eğer, tanısaydı: bir aydın kulum; Kuran rehberimdir, çağdaşlık yolum. Kalksın tüm ENGELLER, okunsun şiir, İnsanı dışlamak ancak bir zulüm.
Yorumumda kötü asla yazmadım, Yalan yanlış haber dahi düzmedim. ’Hocam’ nedir, ’Hoca’ nedir lügatta? Yanlış anlasa da ona kızmadım.
Mehmet Semercio
Nasrettin HOCA bir iş için Konya’ya gider. Yolda adamın biri HOCA’yı durdurur. – Affedersin, HOCA efendi, bugün ayın kaçı, biliyor musun, diye sorunca. HOCA: – Nerden bileyim, ben buranın yabancısıyım, diye cevap verir
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.