ÜŞÜYORUM ANNE

ÜŞÜYORUM ANNE

Üşüyorum şimdi anne
Bir bilsen ki, ne çok üzdüler beni
Ne çok kırdalar kanatlarımdan
Hiç düşünmeden yıktılar
Bir bir düşürdüler hayallerimi
En güzel anılarımı çaldılar
Ümitlerimi aldılar anne, ümitlerimi
Üşüyorum şimdi anne
Ellerim buz kesti, titriyorum
Oysaki hava güneşli ve çok sıcak
Kar bile yağmayı unutmuşken
Rüzgâr esmesinden geçmişken
Ellerim üşüyor anne, ellerim
Üşüyorum şimdi anne
Tir tir titriyorum temmuzda
Kendimi saracak bir sevgi yok
Beni ısıtacak bir gülüş yok
İçimi yakacak bir bakış yok
Ne çok yalnızlaşmışım ben
Ne çok uzaklaşmışım bilsen
Üşüyorum şimdi anne, üşüyorum
Hüzünlere sarmışlar beni
Kederle doldurmuşlar içimi
Gözyaşına boğmuşlar beni
Acı ile yol çizmişler içimde
Üşüyorum anne, üşüyorum
Ellerim üşüyor, yüreğim üşüyor
Kalbim üşüyor anne, kalbim
Üşüyor temmuz da ellerim...

Hüseyin TORUN