SOKAK ÇOÇUĞUYDUM

Neredeyim? SOKAK ÇOÇUĞUYDUM şiiri
Şiir

SOKAK ÇOÇUĞUYDUM

Sobanın başında değilim
Oyuncaklarım bile yok
Kimsesiz büyüdüm anasız babasız
Karanlıkta kaldım korkudan yüzümü örter oldum
Üşüdüm kimse yanımda olmayınca
Çoğu zaman sıcak bir yuvayı hayal ederdim
Hep ezberimde olan
Çok ağladım canımın acısında
Uyku girmiyordu gözlerime
Kimse fark etmiyordu hala beni
Dinmedi hiç gözyaşlarım
Alışamadım çektiğim ızdıraplara
Ayaklarım yalındı pantolonum sökük
Yüzümde çizgiler bile vardı
İnsanlık seyirci ruhsuz duygusuzdu bana karşı
Çünkü sokak çoçuğuydum
Aslında taşınması çok zor yükler taşıyordum sırtımda
Ama itip kakılıyordum her seferinde
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

yaprak18

Kategoriler
Yeni Şiirlerim