ULAŞ GARDAŞ

Cebimizde üç beş kuruşla
Paytak paytak yürüyorduk

Hiç kış gelmesin diliyorduk

Mahallemiz fakir fukara dolu
Unuttuk kendimizi,
Dert babası gibi,

Az bir odun, kömür almışız
Ona yardım buna yardım
Elektirik,su, şu bu derken
Kara listeye düştü adım,
Bir askeri ücretti aldığım,

Mor uykusuz gözlerle
Geçtim aynanın karşısına
Attım elimi cebe üç beş metelik
Uzun uzun daldım

Şimdi Ulaş kardeşim
ŞATO kafededir,
Murat Ali turizimle giderim
İyi adamdır niyazi usta,
Bakmaz öyle üç beş kuruşa
Bir köşe de açtı masa,

Dalıp gittim vuslata
Yüreğimi tırmalayan sevdalara
O gittiğinden beri
Hiç bir şehre sığamadım
Ah benim
Zülfükar karanlığım,
Bir tek sen yanımdan ayrılmadın

Ağır ağır iniyor gözlerime perde
ULAŞ gardaş Ulaş,
düşmeden bir yerde.
Ulaş
Ancak sen götürürsün mahalleye.
.