Eski Liman...

Uzak köylerin köhne ışıkları vururdu geceye
En sonu gelmez sabaha karşılarda,
Trenler geçerdi asfaltı yırtarak
İğrenç kapkara çığlıklar içinde
Ve sen
Ve senin ellerin
Ve gözlerinden geçen vagonlar dolusu
Yağmur yüklü bulutlar
Hangi sevdalı başakların nasibidir bereketli tenin...
Ve korkunç güzeldir seni sevmek,
Eski bir limana menzil almak gibidir,
Yelkenlerini kaybetmiş trenlerle.
Eski bir liman
Asfaltı yırtılmış karanlık
Cümle seslerden uzak
Bütün matem uykularından sana uyanılan sabahlar.
Ve sen
Ve senin gözlerin
Ve senin ellerinden fışkıran memba-i hayat
Tanrıların nefesi,
Ve korkunç güzeldir seni görmek
Kapatma gözlerini.
Zemheriye bırakılmış hasretleri içinde,
Kocaman, ürkek, deliren korkulara öykünür yüreğim,
Uzak köylerin cılız karanlığında,
Ve en şafağında senden gelen hülyaların
Kapatma gözlerini,
Uyku diye çağırasım var
En seni sevdiğim vakitleri.
Ve sen
Ve senin nefesin
Ve senin hüznünden dökülen melankolik teraneler
Hangi masum sevdaların katl-i fermanıdır,
Cellatlar elinde oyuncak olan…
Korkunç güzeldir seni bilmek
Yanı başı ruhumun
Dokunabildiğimin en uzağı
Terkedilmiş savaş yorgunu köylerin
Köhne karanlığı
Ve
Aklının zulasına mühürlenmiş
Kilitleri bahr-i ummanda bir kapı

Korkunç güzeldir
Durup durup seni sevmek
Ve sen
Ve sensizlik
Korkunç güzeldir…