Ölçüsüz...

Bir düşün ezgisidir
Nefes/sizliğimde
Boğulup
Canıma batan dikenlerim

Sancısında
Binlerce babasız şiir çıkar sokağa
Denizsiz kentin kıyısızlığında
Göğün karanlığını içen
Dudaklarımdan

Ve
Siz geçersiniz
Her gün
Z/amansızca
Düşüncenin dar geçitlerinden
Günün güncesine

O yüzden
Telaşlıdır adımlarım
Sanki hep
Size
Geç kalmış gibi
Afili yürürüm
Yüreğimin çıkmazında biten
Kentin sokaklarında

Siz ise uzakta
Şiir/siz
Bir eylem gülüşüsünüzdür
An’a
Umut giydiren
Ki;
Yokluğunuzun korkularında
Titreyen bedenimin
Hecesidir aşk
Sizi beklemenin ölçüsüzlüğünde....

Taylan KOÇ