Simit çay ve şiir....

Param yoktu
Kafiyesiz kelimeler doldurdum
Cebime
Keserse
Yaşam hesabı
Şiirle ödeyecektim aklımca
Cebimde kelimeler
Çıktım sokağa

Keşke
Denizi olsaydı bu şehrin
Çekerdim içime derince
Oysa
Denizsizdim sokaklarda

O yüzden
Kendime dolanıp
Göğe baktım uzunca
Sonra
Şiir serptim
Bir kaç dize kuşlara
Görüp şiirleri
İnmediler yere
Sanırım aç değildiler

Oysa
Ben açtım

Gidip
Simit istedim
Şiir karşılığı bir simitçiden
Etmez dedi
Bir şiir
Simitin karşılığı
Duymamazlıktan geldi
Açlığımı
Alçak!
Taburelerde oturup
Sıcak simitle çayı höpürtedenler

Bense duydum
Çayın kokusunu
Simidin dişlerine değdiğinde
Ezilirken
Çıtırtısını

Yutkunup
Çıktım
Öylece
Alçak
Tabureli dükkandan

Ve
Anladım ki;
Yaşam
Çoktan kesmişti hesabını şairlerle
Bir simit bile etmiyordu bir şiir
Bu zamanda...

Taylan KOÇ