YORGUN SAVAŞÇILAR

Diğer kadınlara benzemiyorduk. Çıt kırıldım kadınlardan hiç olmadık. Bir kenarda oturalım her şey ayağımıza gelsin zevkini hiç tatmadık.
Markete ,bakkala, manava ,eczaneye hastahaneye ,vergi dairesine,okula vs.her şeye koştur koştur kendimiz gittik. Beni gel al demek yerine kalktık kendimiz gittik.
Ağladık ,üzüldük gözyaşımızı kendimiz silip ayağa kalktık.
"Ben senin yanındayım bu da geçer "diyenimiz olmadı.
Hasta olduk yatağa düştük Bir tas çorba verenimiz olmadı.vermeyi bırak hala hizmet bekleyenlerimiz oldu etrafımızda.
Sen bugün yoruldun bir kahve yapalimda dinlen diyenimizde olmadı.Her zorluğa tek başına, bir elimizle diğer elimizi tutarak göğüs gerdik.Etrafimızda insanlar vardı ama aslında yoklardı. Belki de bizi güçlü yapan ayakta tutan buydu. Güçlü olmak zorunda olmamız her daim.
Yorgun ,Ama yine de umutlu yorgun savaşçılarız.