KARANLIKLAR KRALİÇESİ

Neredeyim? KARANLIKLAR KRALİÇESİ şiiri
Şiir

KARANLIKLAR KRALİÇESİ

  • SiiR@sK
  • 15 Şubat 2016 Pazartesi
  • 1472 okunma
Gün,geceye bıraktı kendini
Birazdan çalmayan kapımın zili çalar ,
karanlıklar kraliçesini buyur ederim ruhumun en derinliklerine
Birlikte Hüzün düşleri kurarız yeniden
Ortalık zifiri karanlığa bürünür
Uzaktan acının nidaları duyulur
Sessizlik yırtar ruhumun her bir zerresini
anılar çığlık çığlığa saklandıkları hücrelerden çıkmaya çalışır
Bir çocuk top oynar
karanlık henüz onu kasvetiyle sarmamıştır
Güneş parıldar teninde
Neşe dört bir yanını sarmıştır
Diğer tarafta yaşlı bir kadın
Acıyla ,yaşlı gözlerle bakar bana
beni yanına çağırır
geçmişle, geçmemiş arasında gergefe sarılır
Aklım kumkuma kuşları gibi
dört bir tarafa savrulur
Birazdan alaca karanlık şehrimin üstüne
gri toz bulutu gibi süzülür
Karanlıklar kraliçesi Ruhumla oynaşmaya gelir
Birazdan karanlığa ıslık çalarım
şehrin sokağında anılara kaybolur giderim...

Meltem Avcı
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Gidersin yüreğinde iz bırakanlarıda alarak yanına, oysa gitmelerin kendine kaçışlarındır bilemezsin

6 yorum
SiiR@sK

Gidersin yüreğinde iz bırakanlarıda alarak yanına, oysa gitmelerin kendine kaçışlarındır bilemezsin

Kategoriler
Yeni Şiirlerim