VAY VAH HALİMİZE

VAY, VAH HALİMİZE

Beş para etmeyen, değer bizim olmuş.
Din-diyanet-meseb, tet, tek izim olmuş.
Kefere kurtları, postla kuzum olmuş.
Vay,vay halimize, vay, vay halimize.

Çoban görünümlü, canavar sürüde.
Her yerde doğranır, mü’minler beride.
Din-irk mankurtları, alkışlar geride.
Vay, vay halimize, vay, vay halimize.

Munafık münkirler, dine alim olmuş.
Çekilmeyen hayat, çile halım olmuş.
Kirli yaşam ile, kardeş zalim olmuş.
Vay, vay halimize, vay, vay halimize.

İcracı yönetim, müteharrik bir leş
Çığırından çıkmış, mevcud nesil serkeş
Gasp edilmiş hukuk, hak zalime peşkeş
Vay, vay halimize, vay, vay halimize.

İnsaf bekler olduk, hasetçi haristen
Ölümler çıkıyor, mikroptan, virüsten
Adalet ararız, Londra’dan, Paris’ten
Vay, vay halimize, vay, vay halimize.

Kollarda kelepçe, gayret kalmış söze
Hain teba hariç, ins atılmış köze
Vehamet öyle ki! inanılmaz göze
Vay, vay halimize, vay, vay halimize.

Şiir : Şamil KAFKAS


Ülkem batmış gidiyor, bir bilinmeze
Olmuşuz birer birer kurtlara meze
Bakamaz olduk artık aynada yüze
Vay, vay halimize, vay, vay halimize.

Duyarlı ve Usta Kalem: Kardelen-1 den tamamlama.