Benim Gözümden Sen / Nur Tragedyası

Hey sen bayan gizem
Ne yapıyorsun sen öyle
Sesin soluğun çıkmıyor yine
Yine nerelerdesin haberi yok senden gölgenin bile

Bir anın bir anını tutmuyor hiç
Anlık yaşarsın bilirim hayatını
Hiç kimseye de olmaz hani eyvallahın
Severim bu yönünü ben de

Bir türlü vazgeçmedin şu alkol denen illetten
Nerene içiyorsun bu kadar anlamış değilim
Oysaki görseniz çıtıpırı bir şey işte
Monoton bir hayatı var
Evden işe işten eve gördüğüm kadarıyla

Yatmadan yatmaya gider gelir
Derme Çatma bir çatı katında yaşar
Senede bir iki kez annesi gelir kardeşleriyle memleketten
Allahın adamı Adana’lıdır gardaşım benim

Aklına eser ara ara
Gideceğim buralardan der bir akşamüstü
Hiç kimseye hiçbir şey söylemeden memlekete
Ama bir şey var sanki onu gurbet elde kalmaya zorlayan
Alışkanlıklar mı dostları mı sevdalıkları mı bilinmez
Gideceğim der durur da hiçbir yere gidemez

Şahididir şu arsız geceler gözyaşlarının bilirim
Zehir zıkkım içine çektiği sigara tanığıdır yalnızlığının
Uzak memleketlerde bir başına kalışı
Yorgun argın eve gidişlerini iyi bilirim
Ne yapsın işte hayat mücadelesi ekmek parası

Apansız kaçan uykuları var gece yarıları
Beyhude bekleyişler var hiç gelmeyecek birini
Kanatırcasına maziye dalıp giden gözleri
Neden hüzünle bakar ki her seferinde
Oysa gülmek onun da hakkı
Sevmek onun da hakkı herkes gibi
Yaşanır mı ki böyle yarının ümidiyle

Bilirim ben hüzünlü bakışları
Desem de nereden bilebilirim içinde kopan fırtınaları
Ve nereden bilebilirim yarım kalmış çocukluğunu
Uzak memleketlerde hasret bırakılmış yarınlarını

Dahası konuşamadıkların var işte söyleyemediklerim
Dilimin ucunda bir kilit anahtarı kayıp
Aramızda o saygı duyun lütfen
Siz sadece bu kadarını bilin yeter
Kanatmayalım yaralarını

Neyse işte
Söyleyemediklerim var konuşamadıklarım anlatamadıklarım her şeyini
Ah şu söyleyemediklerimi nereden bilecekler
Söyleyemediklerim benimle birlikte ölecekler

Sedat Kesim