Ölü Gül-II-/Rüyadan Ateşe Uyanış

?
İki dudak arası bir ses çıkıverdi,
Hiç yokkken, vardı aslında; o*
Adı istiridye kabuğunun arasında,

Gizil kalmışken şimdilerde,
Hâlâ sesi var..



Sesin en buğulu tazeliğiyle
Renklerin en yoğun olduğu yerden,
Meçhul zamanların aziz derinliğinden; geliyor.
Vakit gece yarısını geçmişken.

Bir rüya vakti.
Yine aynı göz.
Yine aynı yüz.
Gamzeler aynı desenlerle işlenmiş,
Elmacık kemikleri aynı oranlarla, resmedilmiş,
-Hiç böyle rüya görülmedi,-
Rengin asilliği O nda toplanmış,
Denizlerin,dağların,taşların kıskançlığı işlemiş gözlerine,

Yine yine,
O var rüyalarda,
Bu seferki rüya; -acıklı-

Bir kucaklayış var,
Gitmeler bavullarda toplanmış,
Gözyaşları yastıkta dağılmış,

Bir bavul,
İki bavul,
İki çift göz,
Karşı karşıya,
Gülümsemeler özünde saklı.
Vedalaşma bunun adı.

His bu kadar yoğun değildi.


Bu sefer ki bitiş.
Ne başlanabildi ne de bitirilebilindi derken,
Bilemedi yürek,
Saklılığını.

Hiç bu kadar güzel, gülümsemeler çizilmemişti,
Yollar karanlık,
Elde bavul,
Onda da bavul.
Yolculuk*

Melal batmış yüreğe derken sayfalar,
Bir sese uyanıkken göz*
Yaşları görünce, ağladım,
Ya da ağlayamadım, ıslık gecelerin ölümsüzlüğüne,

O kadar kuru ki gözler,
Çöl olmuş beklerken,
Sahici bu sefer,
Gidişler~

Ürkek,çaresiz,yorgun..
Lâl haykırdı; Neden?

Kader susmalarda.
Sonsuz boşluğa kürek atmakta,
Sahte gülüşler arasında.

Rüyadan uyanış,
Bu sefer ki başka rüya.
Terli uyanış.
Ateşler sarmış yatağın dört yanını.
Yanarken üşümek gibi birşey bu,
40 derece ateşle ölüme yolculuk gibi -aşk-

Adına aşk koyulan.
Yokken hep olan.
Hep olacak olan.




Acı.
Acıyla bitişik yazılmış;adı.









S.KARAKAŞOĞLU.


__