Pürü pakça… Baharın acele gelişi sırf benim işime yaramadı gök gürültüsü rüzgar uğultusu bütün gece aralıksız yağmurlar çiğnemiş bağrımı dağ söküğü taşlar gibiyim
Benden sonra bu yola ikrar verecek ayak ve insan sesine zerre kadar dönüp bakmak gelmez içimde ağaç dalına küs kuşlar gibiyim
Renklerim ne mavi nede gri çalar yüzüne bir siyah, orta şekerli kahvenin tortusu kahveliğinde ben o beyaz ışığı her gece düşler gibiyim
Bir güneş doğar karşı ki dağların arkasından doğa, kurutsun üst başını diye kıl köprülerin altında suyu uğurlar başka başka diyarın yeşilliğine dudaklar sığınır yar gölgesine ve gözlerden akan yaşlar gibiyim
Bazen kalbinin her çırpınışına kayıplar veren bazen kendi akılan uyan hata bir daha acımasız olacağım kendi kendime karşı yerde avuçlarımda kırık bir cam paçası ile güne başlar gibiyim
Hayalleri çırpınan deniz gözlü adama olan aşkımı bin bir cümlenin başını vermiş kemale ermiş yinede suçu günahı itekleyen tanrıların o dedikleri yerde kışlar gibiyim
11-05-2025 ist
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.