HAYATIMDA İZ BIRAKAN ÖĞRETMENLERİM.

Babamın memuriyeti nedeniyle ilk ve orta okulu Safranboluda okudum.

Konu hayatımda iz bırakan öğretmenlerim ama Safranbolunun güzelliklerine kısaca değinmeden geçemeyeceğim.

Muhtemelen birçoğunuz tv kanallarında Safranbolu belgesellerine rastlamış, mahallelerin, çarşıların tarihî dokusuna, o ihtişamlı konaklara hayran kalmışsınızdır.

İşte Değirmenbaşında öyle bir konakta doğup büyüme şansını yakalayanlardan biriyim ben.

Hayatımda iz bırakan ilk isim mahallede elinde büyüdüğüm, "abi abi" diye peşinde koşturduğum Ayhan İbikoğlu.

İlk okula başladığımda Ayhan abim Ayhan öğretmenim oluvermişti ve ben abi den öğretmenime zor döndürmüştüm hitap şeklimi.

Ayhan öğretmen tam bir Atatürkçü, tam bir idealistti, yüreğime Atatürk sevgisin tohumlarını ilk o serpmişti, bugün Atatürk’ü doğru anlıyor ve çok seviyorsam onun sayesindedir.

Ayrıca ilerki tahsil hayatımda çok faydasını gördüğüm plânlı programlı ders çalışmayı da o aşılamıştır.

İkinci isim Ortaokuldaki Edebiyat öğretmenim sayın Nihat Memik.

Emekliliği çoktan geçmiş ama hem meslek aşkı, hem öğretmen açığı sebebiyle, altmışlı yaşlarında olmasına rağmen dersimize giren, Fakültede Halide Edip Adıvarın öğrencisi olma şansını yakalamış ve bununla gurur duyan, güzel şiir okuyan sevecen bir adam.

Bir gün konumuz aruz, vezin kalıplarını işliyoruz.

Feilatün/feilatün/feilatüm/feilün kalıbına örnek bir beyit yazdı tahtaya ve aynı zamanda okudu:

"O gül endam-ı bir al şâle bürünsün yürüsün
Ucu gönlüm gibi ardınca sürünsün yürüsün"

Hem bu beyite, hem öğretmenimin okuyuş şekline, hayran olmuştum.

İşte o gün sevdim şiiri, ve öğretmenimin derin bilgisi, anlatım tarzı, örnek verdiği dizeler ilerleyen zamanlarda bu sevgiyi aşka dönüştürdü.

Şayet bugün şiir zannettiğim şeyler yazıyor ve paylaşıyorsam Edebiyat öğretmenim Nihat Memik sayesindedir.

Bahsedeceğim son isim Üniversitede Yapı bilgisi dersimize giren yüksek İnşaat mühendisi Hüsnü Çeşmeci hocam.

Öğrencileriyle arkadaş gibi olan, tenefüslerde bir paket Samsun sigarasını bizimle paylaşan, derste zemine döşenen demirlerin şekil ve bağlantılarını anlatırken sıraları kenara çektirip yere diz çökerek, kirişlere döşenen etriye ve pliyeleri anlatırken bu kez bir sıranın üzerine çıkıp kirişlere tebeşirle şekil çizecek kadar özverili, mesleğine aşık birisiydi.

İnanın en hayta öğrencilere bile zevkle ders dinletmesini bilirdi.

Yaptığın işi en iyi şekilde yapmaya çalışmayı ve insanlarla iyi iletişim kurmayı da ondan öğrendim.

Bu özel gün vesilesiyle, Öncelikle başöğretmen Mustafa Kemal Atatürk’ü unutmadan, burada isimlerini zikrettiğim, zikretmediğim, üzerimde emeği olan öğretmenlerim başta olmak üzere, bütün öğretmenlerimizin gününü kutlarım.

Bütün öğretmenlerimi saygı ve hürmetle anarken ebediyete intikâl etmiş olanlara Allah’tan rahmet dilerim, ruhları şâd olsun.