Kurt; vahşi tabiâtın soylu, haşin üyesi Uzun uzun ulur ya, ürpertir vâkûr sesi
Avlanır, beslenirler onlar sürü hâlinde Lider kurtsa sürüyü koruma vebâlinde
Bir de yavru kurtlar var, tâlim yaparak hergün Değişip, gelişirler... İşte günlerden bir gün
Anne kurt yavrulara gezdirirken yöreyi Anlatır itinâyla, örf, anâne, töreyi
Tanıtır tabiâtta gördükleri ne varsa Yavrular dikkâtlice tâlim ederken kursa
Bu esnâda, bakarlar otlanmakta bir sürü Yavrular daha önce görmemişler bu türü
Hemen suâl ederler: “- Hey, anne! Nedir bunlar?” Anne kurt cevap verir: “- Bunlar otcul koyunlar
Gıdamız onlar bizim, zaman zaman avlarız Güç-kuvvet kazanırız, sonra ulur, havlarız...”
“- Peki ya yanlarında sopasıyla duran ne? Hiç tereddüt etmeden cevap veriyor anne:
“- O bir insanoğludur, çobandır; koyun güder Bakar, besler onları, bizlere hazır eder”
Bir de çoban köpeyi yanlarında duruyor Yavrulardan birisi merak edip soruyor:
“- O burnu kara hayvan, bize benziyor sanki Anne onun adı ne? Merak ettim inan ki;
Onların arasından bize doğru bakmakta Boynunda dikenli tel, salyaları akmakta...”
“- Ah o mu evlatlarım, aynı bizim cüssede O bizim düşmanımız bize çok benzese de
Birkaç kuru lokmaya koyunlara bakar o Saldırırsak sürüye, canımızı yakar o
Aynı soydan olsak da insanlar ona “it” der; Ne bizlere yedirir, ne de o kendisi yer...
O ne it oğlu ittir, hiç kayırmaz soyunu Dostlukta bizi değil, tercih eder koyunu
Size son nasihâtim; dikkâtli pusu kurun İte dalaşmaktansa, koyundan uzak durun...” ...
Evet dostlar; bir kıssa daha bitti böylece Hissenize düşeni bir düşünün öylece
Söz meclisten dışarı, yok kimseye kastımız Helâl edilsin haklar, sevgi dolsun testimiz
Paylaşmasını bilin, “hepsi benim” demeyin Helâlinden kazanın, haram lokma yemeyin
Paylaştıkça çoğalır bereket, kazanç ve kâr Stoklanmış çoğu mal, ya çürür ya da kokar
Kadir Çetin 11.02.2014 İzmir
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.