Mecburiyet Caddesi

Hiç bir şeye mecbur olmasak bile
Hep gittiğimiz yollara mecburiyetten gireriz.
Biz sessizliği ve ıssızlığı isterken,
O ışıklı ve gösterişli yollardan gitmeye mecburuz belkide
Çıkmaya kalksak o yollardan,
Yine kendimizi mecburiyetten başka yollara sürükleriz
Biz gürültü ve ışıltı isterken,
Bu seferde ıssız ve sessiz kalırız bilinmez.
Bu hayatın kendisidir..
Belki yaşamak istemeyiz ama...
Mecburiyetten bırakamayız o caddelerde yürümeyi
Mecburiyetlerin var sevmeye sevilmeye bazen kırılmaya hatta küsmeye
Savaşmaya mecbursun belki...
Ölmeye değil yaşamaya yaşatmaya gülmeye güldürmeye ağlamaya ağlatma
Mecbursun bu caddelerde yürümeye
Hayatta kaldığın müddetçe
Yürümelisin mecburiyet caddesinde...

"Coşkun EGE"