BAZEN

Bazen bir ağaç olmak istemez miydin?
Düşüncelerini koyup bir tarafa serserice
Sen de hak vereceksin bana emin ol ki
Bütün olup bitenleri sakince izleyince
Sorun şu ki insan gibi hissedemiyoruz
Yaşayamıyoruz hayatı sessizce edeplice
Neyi paylaşamıyoruz, ne var ki burada?
Kelebek gibi göz açıp kapayınca gece

Bazen bir ağaç olmak istemez miydin?
Meyve veren, gölgesinde aşıkların oturduğu
Zalimlerin mezarı; emek kokan, ter kokan
Her gün yeni güller açan, kederin solduğu
Olanlardan habersiz; masum ve kedersiz
Bu yazdığım şiirden haberi yok belki ama
Bizimkisi de bir dilek işte, bir umut tanesi
Vurdumduymazlardan kaçıp sığındım O’na