Yokuşlarda sen varsın

Kurusam ne olacak ki yine ıslanacağım
Gök gürlüyor çünkü her adımımda
Gecenin ikisi gibi siyahım bazen
Yüzümü ben bile seçemiyorum
Yere iyi bak oradayım en çok
Yanında yoksam da gölgende varım
Duraklar da iyi davranmadı bana
Kaçan otobüse ıslık çalıyor ellerim
Bu yüzden çiçekler veremem sana
Güneşi sonradan ekliyorum fotoğraflarıma
Bu yüzden baharı tarif edemem sana
Mülteci adımlarla yürüyorum zamanı
İz bırakmıyor ayaklarım yollarda
Ayın ısıttığı kadar sıcağım sensiz
Ay yanığı umutlarla üşüyen kalbim
Özlem kuyusunda ipsiz merdivensiz
Hiç gelmeyecek bir kervanı bekliyor
Aklına çöl düşünce sel olan yağmur
Çiçekleri kucağına alsaydı keşke
Yağmurlar içimde bir gün dinince
Çiçeklerden özür dileyeceğim ben de
Bu dünyanın neyi güzel öyle mi
Yokuşlarında bile sen varsın, bilmiyorsun
Varsın ya, kuyu güzel çöl güzel
Yaşlanmak güzel
Sen de öleceksin ya ölmek bile güzel