seni nasıl sevdiğimi bilsen bensiz yaşadığın güne lanet edersin bensiz aldığın nefesin bensiz boğazından geçen lokmanın ne bir anlamı kalır nede bir tadı
yere düşen bir yaprağın kuruyan bir nehrin sesi kısılan bir güneşin ve üşüyen bir toprağın en dibine düşersin
seni nasıl sevdiğimi bilsen bensiz doğan bütün sabahlara bensiz batan gün ışığına bensiz açan bütün çiçeklere ve bensiz öten bütün kuşlara bütün evrene bütün sevdalara bütün aşklara lanet edersin
ama biliyorsun ki seni sensizde sevebiliyorum senin hiç olmadığın hiç yaşamadığın yağmurunda ıslanmadığın fırtınasına tutulmadığın havasını suyunu güneşini hiç görmediğin bir şehirde seni sensizde yaşayabiliyorum ve seni sensizde sevebiliyorum
seni nasıl sevdiğimi bilsen bensiz aldığın nefese lanet edersin bensiz dünyanın seyrine aldanıp bensiz yaşadığına inanırsın ama bensiz bir sevmek nasıldır bilemezsin ve bensiz sevmenin tadına varamazsın
seni nasıl sevdiğimi bilsen bensiz yaşadığın şehre lanet edersin
ibrahim dalkılıç
23/03/2017 22:00 izmir
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.