Ey canı gönül parem Yüreği hüzün,bahtı karam Duman çökmüş gözlerine İçimde kapanmayan yaram Dinmeyen sızım,aşk iksirim Dokunsam tutacak kadar yakınım Gözden,gönülden ırağım Gecenin alacasında Düşlerime dokunan kırağım Sapadır hep yollarım Dağ yolunda ki patikam Ilgıt,ılgıt samyelim Bayır gülüm,kır çiçeğim Bağımın,arsız ayrık otu Köylü özlüm,şalvarlım Zeytin gözlüm,yörük avşarlım Ürkek bakışlı ceylanım Huysuz,doru kısrağım Dudağımın harı,dili lâl’im Saçı sırma,döşü ben’lim Sinesi kekik kokulum Yayı keman kaşlım Yedi düvel söylenir namın Eğme başını öne Süzme bakışlarını,acıyor sol yanım Kurak mevsimlerimin Coşkun şelalesi,çağlayanım Islatmış gamzeni süzülen yaşın Tutulmuş nutku,hem divit kalem Aklını yitirmiş,hemi söz,hemi kelam Ayrılıktan söz etme Titriyor fitili,üşüyor fenerim
Hüseyin SABAN
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Zemheri düşmüş bir yürek'ten,yaz'ı görmeyi ümit etmeyin!..