Kanayan

Ey canan sendendir bu iç kanama
Canıma kast edip vurduğun yeter!
Sükutum sabrıma emanet amma
Üstüme-üstüme vardığın yeter!

Öfkenin kışına verip yazını
Çoğalttın içimde gamın azını
Kalbimde hissinin kar beyazını
Hiddetin kiriyle kardığın yeter!

Göklerim yağmuru dökmüyor diye
Neden bu kurşunun, hançerin niye
Bağrımı ortadan tam on ikiye
Kanata-kanata yardığın yeter!

Ah geçsen kalbimin bir kez yerine
Anlardın verdiğin derdi er’ine
Sitemin zehirli dikenlerine
İçimi dışımı sardığın yeter!

Zay etme, yerinde koy umudumu
Titretme gönlümde ışıyan mumu
Yurdundan bin mahrum edip ruhumu
Diyardan diyara sürdüğün yeter!