Ses siyah...

Neredeyim? Ses siyah... şiiri
Şiir

Ses siyah...

Işık ,
aynı sesle bölündü..
Etrafa sessiz dağılanları topladılar...
elleriyle gölgeden güneş çıkartanlar ordaydı...

dağınık cümlelerde öldürdüler,
sobe!!!,
saati hic gelmeyen çocukları...
olur olmaz her ninniyle uyuttular,

salıncaklarımızı...

Öyleyse,

bir tarih yazmalıydı,
saklandığımız kutuların üzerine...
Herhangi bir rahme,
adı verilmeliydi açlığımızın..

Artık ,

ışık hangi renge dönerse dönsün,
siyahsa ses,
doymayacak!.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Arka bahçenin çocukları, yüzlerini saklayınca bulamıyorlar gülüşlerini...

Güzyanım

Arka bahçenin çocukları, yüzlerini saklayınca bulamıyorlar gülüşlerini...

Kategoriler
Yeni Şiirlerim