Üç gün...

Neredeyim? Üç gün... şiiri
Şiir

Üç gün...

Mahşere üç gün...
Yıkılmaya...
Dünden yıkadım hayatı, silkelendim
Ömür kuyusu büyümekte,
Yol yürümekte.
Seslere sürmekteyim ağzımı.
Dünden kaldı ellerim...
Azı güneş lekesi
Yarım bir siyah, sol parmağımın kıyısında.
Düşe düşmekteyim...
Biraz boğulmaktan gelmekteyim.
Geri kalanlarla dönmekteyim Kendime,
Kendimden her kaçışımda.
Bana üç gün...
Çiçeğe, tohuma, ağaca benzemekteyim...
Solmaktayım
Çürümekteyim
Kırılmaktayım.
Ayaza ayazla yazmaktayım...
Bir an mektup, bir an şiir.
Devrik ölmekteyim.
Sağ yanımı sol yanıma sürüp,
Hayatı idare etmekteyim.
Sancılı karanlığı dinlemekteyim...
Doğmadan,
Doğurmaktayım.
Az ötede gökyüzünden kaymaktayım,
Tüm dilekler bana...
Benim için bütün mumlar,
Hepsi şizofren.
Yaraya üç gün...
Kabuklara sıra yok.
Ağrıyan her yanım, aynı notada...
Bu şarkıda susmak yok.
Lamba yanacak birazdan...
Işık gelecek, değecek
Duvar düşecek.
Odada iki sıcak bir soğuk...
Kör_ebe ölecek.
Düşümü göreceğim
Düşmüşlüğümü.

Üç gün...


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Arka bahçenin çocukları, yüzlerini saklayınca bulamıyorlar gülüşlerini...

Güzyanım

Arka bahçenin çocukları, yüzlerini saklayınca bulamıyorlar gülüşlerini...

Kategoriler
Yeni Şiirlerim