KİMİ RENK SANATKÂRI GÖNLÜ SAYAR BİR TUVAL

Hakikat bir okyanus, görmekse hakkaniyet
Etrafından dolanmak hak bilmeze mahsustur
Girmez içine çünkü erimek değil niyet
Niyet etmişler için en baştan kendisine
Kör, sağır, dilsiz olan bakar efendisine
Bilmezler ki hakikat vazgeçilmez husustur


Kimi çıkar bir yara, kendini arar dipte
Bu devirde kimi de sallanır her gün ipte
Ölür ölür dirilir…



Sonsuz ışık haznesi varlığın sermayesi
Güneş, ay ve yıldızlar vaktinden önce sönmez
Geceyi ve gündüzü vazgeçilmez ganimet
Ganimet sayanlara verilir bitmez nimet
Gözler var bakar, görmez; dil var ağızda, dönmez
İnsanı mutsuz eder zalimin himayesi


Kimi basar toprağa kimi taşır başında
Bu devirde kimi de göçer erken yaşında
Toprağa indirilir…



Okyanusa dalıp da suyla kardeş olanlar
Ayakları toprakta bakışlar nur gölünde
Baş, gövde fark edilmez; bu işten bilen anlar
Ya geçerler buluta ya inerler bir güle
Güle güle içerler zemzemi güle güle
Kolaysa siz de gidip geri gelin, ölün de


Kimi yaşar, anlamaz, zaman başına geçer
Bu devirde kimi de zaman içinde göçer
Rüzgâra bindirilir…


***
İnsan; başa gelenler bil ki elinden çıkma
Zulüm yapma kendine, duyuver azıcık kaygı
Kötüye meyyal olma, zayıfa vurup yıkma
Dağ olsan bir nazarda dağılman olasıdır
Gönül ebediliğin yıkılmaz kalasıdır
Gönül doğuştan saftır, göster azıcık saygı


Kimi renk sanatkârı gönlü sayar bir tuval
Bu dünyada kimi de yok yere olur cevval
Cevvaller sindirilir…


***
Kimi düş görür düşte dürüm dürüm dürülür
Bu dünyada kimi de güllere döndürülür
Allah’a, Resulüne durmadan harb açanlar
Gün gelir, kaçamazlar; kanat kanar uçanlar
Tarafından atılan taşlarla sindirilir…