“Ben artik ben degilim”

Unutulmus gönüller teseli ariyor
Cöküntü olmus kalbi, aynaya soruyor
Kabuk tutan yaralarini sariyor
Ruhu donmus, acisini duymuyor

Bir daha yürümem yolunda diyor
Ama yinede ayni yolda yürüyor
Söz anlamayan yüregini tutamiyor
Bile bile kendini atese atiyor

Ah! bu deli yürek nereye gidiyor?
Her gittigim sehir beni boguyor
Sevgisiz kullar siraya diziliyor
Her gelen bedenimden bir parca kesiyor

Beceriksiz gönlüm, yasadigini saniyor
Sahte kucaklarda gönül avutuyor
Her sabah uyandiginda cani yaniyor
Bulutlarin yaslarini gözünde sakliyor

Vur öfkeme tokati susmasini bilsin
Ben artik kendim degilim, bilmelisin
Mavi bulutlari siler, karanliga gülümserim
Sen geri dönsende, ben geri dönemem.

Sengül Kaplan Teke
25.03.2011