Güzel ülkemin insanları karanlık ekip biçmesin tarlaların da acıları çiğneyip sevgileri büyüterek umut çiçekleri açsın yaylaların da papatya gelincik laleler le süslensin bahçeleri umutsuzluk ve çaresizlik olmasın yarınlar da gün doğumların da nehir gibi akan gün batımların da türkü söyleyen onlar bakışları yorgun yüzleri solgun gözleri karanlıkları yırtan elleri nasırlı ve çatlak yürekleri bir o kadar yumuşak insan ca yaşamaya hasret ülkemin insanları onlar sevgi dolu yüreklerin de varlık yokluK şarkıları değil özgürlük türküleri söylenmeli her yer de yurdumun her köşesin de insanlığa yakışan kardeşçe bir yaşam içinde
Nazmi Şenusta 16.06.2019 Orhangazi/BURSA
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.