Sevda dilini iyi bilirim

Eyyy yar sevda kalemimi uyandırdın
Kir pas içindeydi kalemim
Yüreğimin bir köşesinde can çekişiyordu umutlarım
Kalbimin tüm ışıklarını kapatmıştım
Terk edilmiş sokaklar gibiydi yüreğim
Köşe başında ağlayan bir ayyaş misali
İçtiğim şişelerle konuşurdum
Sessizce akardı göz yaşlarım
İçten içe acırdı yüreğim
Ne zaman gökyüzüne baksam
İki aşık kuşları görürdüm
Bir onlara bakardım
Birde kendime
Kuş dili bilmezdim
Ama sevda dilini iyi bilirdim
Şu an gönlümde bir gökyüzü var
Bir umudum var
Bir sevdam var
Varsın doğmasın güneş
İçim sıcacık demleniyoruz birlikte

Feride Açar