mutluluk mavi çocuk

birşeyler yazayım istedim
bulamadım bir konu başlığı
hiçbirşey
herşey
avuçlarımdaydı yaşam
kayıp giderken umutlarım
gözlerimin buğusunda
ağlamak bu kadar kolay olmamalıydı
ayrılmakta öyle
hani bazen öyle anlar vardırya
sözün bittiği yerdir o an
şimdi ne söylecek sözüm var nede besleyecek umutlarım
oysa yarınlarımdı umutlarım
mavi gökyüzünü özledim
birde çocukluğumu
diz boyu karları
ilk aşkımı
memleketimin saat 6 sabahını
akşam ayazını
bilmiyorum
sonu olmayan
hiç bitmeyecek bir yolculukta gibiyim
yolun yarısından sonra
geriye birşey kalmıyor aslında
birtek
canımın içi
gözümün nuru
mutluluğum
mavim
çocuğum
kızım
seni seviyorum................................27/12/2008