birşeyler yazayım istedim bulamadım bir konu başlığı hiçbirşey herşey avuçlarımdaydı yaşam kayıp giderken umutlarım gözlerimin buğusunda ağlamak bu kadar kolay olmamalıydı ayrılmakta öyle hani bazen öyle anlar vardırya sözün bittiği yerdir o an şimdi ne söylecek sözüm var nede besleyecek umutlarım oysa yarınlarımdı umutlarım mavi gökyüzünü özledim birde çocukluğumu diz boyu karları ilk aşkımı memleketimin saat 6 sabahını akşam ayazını bilmiyorum sonu olmayan hiç bitmeyecek bir yolculukta gibiyim yolun yarısından sonra geriye birşey kalmıyor aslında birtek canımın içi gözümün nuru mutluluğum mavim çocuğum kızım seni seviyorum................................27/12/2008
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
insanın kendi kendine konuşması deliliğinden değil kendi ile olan muhabbetindendir