güneş batarken

Bu gün bir başka battı
Dağların ardına güneş
Yüreğimde bir infilak
Nuh’un tufanına eş
Yavaş yavaş kaybolurken
Peşinde bıraktığı kızıllığı
Merhametten yoksun doldurdu
Zavallı yüreğime yalnızlığı
Kaybolup giderken güneşin son ışığı
Senide beraberinde alıp götürdü
Üstüme çöken karanlık
Sensizliğin acısı
Bir elvedanın cevapsız kalışıydı
Yüreğimin muhabbetsizlik mangalının
Kızgın korlarında
Alevsiz ve dumansız dağlanmasıydı
Aydınlığa hasret gecemin
Dilimi lal etmesi
Kalbimi binbir yerinden delmesiydi
Velhasıl
Sensizlik demekti güneşin batması
Veee
Sensizlik ölüm demekti