Zora düştün zalım davayı sattın Makam, mevkin için alayı sattın Belli ki kutsalın kalmamış senin Nihayet vazgeçip Leyla’yı sattın
Bir fidan toprakta bitmesin diye Dalında bülbüller ötmesin diye Garibin ocağı tütmesin diye Odunu ıslattın çırayı sattın
Gün geldi gavura elini açtın Unuttun dününü savurup saçtın Ülken darda iken dolar’a kaçtın Milli servetini, lirayı sattın
Erdinç Hoca ömür sayılı nefes Hakk’ı, hakikati demeli herkes İnsanın doğduğu toprak mukaddes Köklerinden koptun sılayı sattın
Erdinç Tip
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sevgi ve saygının olduğu yerde kin ve nefret olmaz.