MERHABA HAYAT

Neredeyim? MERHABA HAYAT yazısı
Yazı

MERHABA HAYAT

MERHABA HAYAT
Yıl 2000 : Ben, kesin teşhis konulmuş DLH hastasıyım. (Diskoid Lupus ) ve ikinci be-
beğimin doğmasını beklerken endişelerim tavan yapmış durumda. Her ne kadar doktorlar
endişe etmemem gerektiğini söylese de bu mümkün olabilir mi? Ya o da benim gibi gibi olur-
sa? Sonuçta genetik bir rahatsızlık. Bütün bu endişelerim devam ederken bebeğimi kucağıma
aldığımda bir anlığına da olsa hepsi ortadan kalkıverdi. Gayet sağlıklı bir oğlum oldu.
Yıl 2003 : Rahatsızlığım yavaş yavaş ve sinsi bir şekilde ilerliyor. Yüzümde zaman
zaman oluşan lekeler gittikçe artıyor ve oluşanlar geçmemekte inat ediyor. Bu arada Klorokin
kullanmaya başlayalı iki yıl oldu. ( sıtma tedavisinde kullanılan bir ilaç) Doktorların demesi;
mümkün olduğunca güneş ışınlarından uzak duracağım, bazı besinleri tamamen hayatımdan
çıkaracağım ve stresten kesinlikle uzak duracağım.
Yıl 2005 : Geçen her yıl beni biraz daha tüketiyor sanki. Son zamanlarda bayılmala-
rım ve baş ağrılarım artıyor. O kadar halsiz ve mutsuzum ki…
Yıl 2006 : Çalışma koşullarım değişti. Daha yoğun ve aktif çalışıyorum. Sürekli yor-
gun ve uykusuzum. Bol miktarda ağrı kesici kullanmaya başlıyorum. ( doktor tavsiyesi : Yu-
murta yasak, mor besin ve kırmızı besin tüketimi yasak. Kurallara uyuyorum. Yasaksa, elbet
bir bildikleri mevcut.)
Yıl : 2008 : Hayat, bazen gerçekten çok acımasız. Ağır bir stres altında kalıyorum ve
hastalığımın seyri farklılaşıyor. Saçlarım avuç dolusu dökülmeye başlıyor. Daha sık ağrı kesici
ilaç kullanmaya başlıyorum. Ek olarak bir de antidepresan almaya başlıyorum. Psikolojik
olarak tamamen çökmüş durumdayım ve çevremdekiler ise görüntümle ilgileniyor. Yüzümde
oluşan lekeler berbat bir hâl aldı. Artık geçmiyorlar ve artıyorlar. Halsizim, yorgunum, hayat-
tan hiçbir zevk almıyorum. Saçlarımı kaybettim ve peruk kullanıyorum. Aynalara küsüm.
Yıl 2013 : Sinsi bir şekilde ilerlemekte olan hastalığımın hızla ilerlemesi için adeta
destekte bulunuyorum. İş koşullarım yine değişti. Böylesinin benim için daha iyi olacağını dü-
şünüyorum. Ne kadar az insan , o kadar iyidir şeklinde. Çünkü; insanlar yüzüme bakarken acı-
yorlar. Aralarında fısır fısır konuştuklarını duyuyorum. Bazısı merakına yenik düşerek soruyor,
bazıları soramadıkları için meraktan nasıl öğrenebiliriz şeklinde düşünüyorlar. Yapılan acılı bir
uygulama ile saçlarım yerine geldi. Her ne kadar eskisi gibi olmasa da…
Yıl 2015 : Babamın vefatıyla hayata bakış açım değişiyor. Hayat gerçekten çok kısa
ve önemli olan ne kadar yaşadığımız değil, ne kadar kaliteli ve sağlıklı yaşadığımız. İnsan ken-
di için bir şeyler yapmalı. Ben, artık geç kaldığımı düşünmekten vazgeçerek araştırma yapma-
ya başlıyorum ve öncelikle BESİN TOLERANS TESTİYLE tanışıyorum. Niye bugüne kadar hiçbir
doktorun bunu tavsiye etmediğine şaşırır durumdayım. Yaptırdığım test ile birlikte vücuduma
zarar veren besinleri hayatımdan tamamen çıkardım. Daha ilk ay içerisinde yüzümde ve be-
denimde değişiklikleri keşfetmeye başladım. Bu elbette yeterli olmuyor.
Yıl 2019 : Bana zarar veren besinleri hayatımdan çıkardığımdan beri sadece gö-
rüntüm değişti. Gittikçe artan baş ağrılarım artık günde üç dört ağrı kesiciyle ancak susmaya
başladı. Bu ağrılara bir de bel ağrısı eklendi üstelik. Bazen tesadüfen elimize aldığımız bir ki-
tap ya da tesadüfen hayatımıza giren biri, tamamen bizim değişikliklere adım adım atmamızı
sağlayabiliyor. Okumaya başladığım bir kitabın içerisindeki bilgileri tanıştığım ve kısa zaman-
da kaynaştığım biriyle paylaşıyorum. Bu arada kitap içerisindeki bilgileri hayatımda uygula-
maya koymuş ve kendimdeki değişiklikleri fark etmiş durumdaydım. Yeni tanıştığım arkada-
şım ya da kardeşim mi desem? Ne dediğimin önemi yok aslında. Bu beslenme şeklime biraz
daha ışık yakarak daha ileriye gitmemi sağladı. Hayatımdaki doğru bildiğim bütün yanlış bes-
lenme şeklimi tamamen değiştirdim. Kısa bir süre önce tamamen antidepresan kullanmayı
bıraktım. Buna rağmen dikkat dağınıklığı yaşamıyorum. Günde üç dörde kadar yükselttiğim
ağrı kesicilere veda ettim. Bel ağrımdan eser kalmadı ve sabahları daha zinde olarak uyanı-
yorum. Aynaya baktığımda yeni bir ben görüyorum. Artık nasıl göründüğümden ziyade, güne
nasıl başladığım daha önemli. Ağrısız, sızısız ve enerjik. Hızlı çalışan troidlerim, sürekli düşüşe
geçen şekerim normal düzeyine ulaşmış durumda.
Mayıs 2019 : Mutluyum. Bu yazıyı yazarken masamın üzerinde kuruyemişlerim
ve bir bardak suyum var. Onlara bakarak tebessüm ediyorum. Artık alışveriş yaparken paket-
lenmiş cicili bicili besinlerin olduğu reyonlara hiç uğramıyorum. İlaçsız ve ağrısız bir hayatın
ne kadar keyif verici olduğunu fark etmiş durumdayım. Evet, en güzel yıllarımı berbat bir
şekilde geçirdim. Bunu kesinlikle kabul ediyorum. Son söz olarak şunu söylemek istiyorum;
zararın neresinden dönersek kardır. Bir gün, bir ay, bir yıl… Bu hiç fark etmez. Hayatın ne ka-
darında kaliteli ve mutlu yaşıyoruz bütün mesele bu. Son günlerde defalarca tekrarladığım iki kelime;
MERHABA HAYAT!


E. Yavuz

(c) Bu eserin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Eserin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

HUZURU BULMAK İÇİN BEKLEMEKSE KADERİM / SABIRLA BEKLERİM. E. Yavuz

Emine Yavuz

HUZURU BULMAK İÇİN BEKLEMEKSE KADERİM / SABIRLA BEKLERİM. E. Yavuz

Kategoriler
Yeni Şiirlerim