Karanlığın ipine asıyorum kendimi her gece. Kimseler görmüyor, Kimseler sormuyor ‘’Niye?’’ Diye. Asılsız duyduğum sesler Çoğaldıkça çoğalıyor çevremde. Nefesim daralır Tekrar tekrar bu intiharın eşiğine geldiğimde. Hıçkırıklar çırpınır avuçlarımın içinde ‘’Son bir umut’’ dercesine. Adeta sır gibi gizlenir aşklar Söylemekten yıpranmış şarkıların ezgisinde. Dönüşü olmayan yollarda Görünmez olur gidenlerin ayak izleri Ve ben bir gece daha Karanlığın ipine asarım kendimi. E. Yavuz
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
HUZURU BULMAK İÇİN BEKLEMEKSE KADERİM / SABIRLA BEKLERİM. E. Yavuz