GÜN BATIMINA AN KALA

Cancağızım;
Bugün günlerden ne?
Hatırlamıyorum ancak;
Adeta bir yangın var içimde.
Her gün biraz daha
Biraz daha yaklaşırken meçhule
Sol yanımdaki isyan
Acıtır canımı gündüz, gece.
Cancağızım;
N’olur ‘’yeter artık!’’ deme.
Ben gömülmek ister miyim
Diri diri sensizliğe.
Gün batımına an kala cancağızım,
Gün batımına an kala
Sen hele bir ‘’gel’’ de
Ben gelirim yanına.
Bak!
Kan çiçekleri açıyor buralarda
Ve acılar çığlık çığlığa.
Bak!
Gece yorgun…
Ayaklarını sürüklüyor sabaha
Bizler yeterince utanç biriktirdik yarınlara.
Gün batımına an kala cancağızım,
Gün batımına an kala
Sen hele bir ‘’gel’’ de
Ben gelirim yanına.
Kolayca veda edebilirim
İsyanlara, sahteliklere
Hatta ve hatta kahrolası karanlığın gözlerine.
Hadi! Hadi be cancağızım
Sen hele bir ‘’gel’’ de.

E. Yavuz