ÇOCUK TERBİYESİ ÜZERİNE...
-
- e d i b / a h m e t
- 17 Mart 2011 Perşembe
- 2373 okunma
Konu : Çocuk terbiyesi üzerine...
İnsanın yarına bırakabileceği en önemli varlık , kuşkusuz ondan bir parça olan çocuktur. Evlâtlarımızın da bizi temsil etmesi bakımından onları iyi yetiştirmek büyük bir elzemdir.
Kuşkusuz ki çocuk yetiştirmek çok emek isteyen bir olgudur. Şunu diyebiliriz ki ; “çocuk yetiştirmek bir sanattır.” Mamafih çocuk , bir fotoğraf makinesidir ; gördüğünü alır. O halde çocuk yetiştirmede ilk şart önce kendi kendimizi düzeltmemizdir.
Çocuk, ebeveynlerini temsil ettiğinden dolayısıyla çocuğun bir yanlışı ebeveynlerinin de yanlışıdır. Bundan mütevellit, çocuk bizi rezil de eder, vezir de... Yetiştirdiğimiz çocuk bizi toplum içinde rezil etmemeli ; insan çocuğundan gurur duymalıdır. Bittabi bütün bunlar güzel terbiyeyle olur.
Bir ailede baba ne ise ; çocuk da odur.Mamafih babadaki vasıflar çocuğunda da hasıl olur. Nitekim çocuk için “fotoğraf makinesidir.” benzetmesini yapmıştık. Örneksemek gerekirse bir toplumda iyi yetişmemiş bir çocuk gördüğümüzde o çocuğu değil de ebeveynlerini eleştirmek daha yerinde olur. Doğrusu da budur;zira o çocuk iyi yetiştirilmemiştir.
Sosyal içtimaî hayatta menfî diyebileceğimiz, cemiyetin kabul etmediği bir bireyin de iyi vasıflı, evlatları da yok değil hani... Fakat bunlar kesinlikle münferit durumlardır. İyi bir insanın da kötü evlâdı olabilir. Bu ise istisnaî değildir. Binaenaleyh, iyi bir insanın iyi evlâdı olacak diye bir hüküm mü var ? İyi insan dediğimiz kişi; demek ki iyi çocuk yetiştirememiştir. Bu bir kader değildir. Tamamen çocuk yetiştirememe durumudur.
Aslında okullarda “çocuk terbiyesi” adı altında dersler verilmelidir. Buna ek olarak da keza “adab – ı muaşeret” disiplinleri de büyük bir zarurettir. Hakeza, çocuk yetiştirmek bilimsel temellere dayandırılmalıdır. Bakın o zaman toplumda gasp, tecavüz, hırsızlık vb. olaylarda azalma olmuyor mu ? Bu olaylar tamamen bitmese de gözle görülür kertede azalma olacağı katidir; zira bütün bu olayların çıkmasındaki ana neden, çocuğun almış olduğu terbiyedendir.
Hülasa ; iyi toplumlar görebilmek için hem devletçe hem milletçe çocuk terbiyesine çok önem vermeliyiz. Bu bağlamda temel kurum ailede her şey başlıyor ve bitiyor. Aileden sonra iş eğitimcilere kalıyor. Yazımı Atatürk’ün güzel veciz sözüyle bitirmek istiyorum: “Öğretmenler, yeni nesil sizlerin eseri olacaktır.”
- Edibahmet-
(c) Bu eserin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
İnsanın yarına bırakabileceği en önemli varlık , kuşkusuz ondan bir parça olan çocuktur. Evlâtlarımızın da bizi temsil etmesi bakımından onları iyi yetiştirmek büyük bir elzemdir.
Kuşkusuz ki çocuk yetiştirmek çok emek isteyen bir olgudur. Şunu diyebiliriz ki ; “çocuk yetiştirmek bir sanattır.” Mamafih çocuk , bir fotoğraf makinesidir ; gördüğünü alır. O halde çocuk yetiştirmede ilk şart önce kendi kendimizi düzeltmemizdir.
Çocuk, ebeveynlerini temsil ettiğinden dolayısıyla çocuğun bir yanlışı ebeveynlerinin de yanlışıdır. Bundan mütevellit, çocuk bizi rezil de eder, vezir de... Yetiştirdiğimiz çocuk bizi toplum içinde rezil etmemeli ; insan çocuğundan gurur duymalıdır. Bittabi bütün bunlar güzel terbiyeyle olur.
Bir ailede baba ne ise ; çocuk da odur.Mamafih babadaki vasıflar çocuğunda da hasıl olur. Nitekim çocuk için “fotoğraf makinesidir.” benzetmesini yapmıştık. Örneksemek gerekirse bir toplumda iyi yetişmemiş bir çocuk gördüğümüzde o çocuğu değil de ebeveynlerini eleştirmek daha yerinde olur. Doğrusu da budur;zira o çocuk iyi yetiştirilmemiştir.
Sosyal içtimaî hayatta menfî diyebileceğimiz, cemiyetin kabul etmediği bir bireyin de iyi vasıflı, evlatları da yok değil hani... Fakat bunlar kesinlikle münferit durumlardır. İyi bir insanın da kötü evlâdı olabilir. Bu ise istisnaî değildir. Binaenaleyh, iyi bir insanın iyi evlâdı olacak diye bir hüküm mü var ? İyi insan dediğimiz kişi; demek ki iyi çocuk yetiştirememiştir. Bu bir kader değildir. Tamamen çocuk yetiştirememe durumudur.
Aslında okullarda “çocuk terbiyesi” adı altında dersler verilmelidir. Buna ek olarak da keza “adab – ı muaşeret” disiplinleri de büyük bir zarurettir. Hakeza, çocuk yetiştirmek bilimsel temellere dayandırılmalıdır. Bakın o zaman toplumda gasp, tecavüz, hırsızlık vb. olaylarda azalma olmuyor mu ? Bu olaylar tamamen bitmese de gözle görülür kertede azalma olacağı katidir; zira bütün bu olayların çıkmasındaki ana neden, çocuğun almış olduğu terbiyedendir.
Hülasa ; iyi toplumlar görebilmek için hem devletçe hem milletçe çocuk terbiyesine çok önem vermeliyiz. Bu bağlamda temel kurum ailede her şey başlıyor ve bitiyor. Aileden sonra iş eğitimcilere kalıyor. Yazımı Atatürk’ün güzel veciz sözüyle bitirmek istiyorum: “Öğretmenler, yeni nesil sizlerin eseri olacaktır.”
- Edibahmet-
Eserin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sanat bir çıtadır; kimsenin ayaklarına kadar inmez.
e d i b / a h m e t
Sanat bir çıtadır; kimsenin ayaklarına kadar inmez.
Yeni Şiirlerim
-
17 Ağustos 2017 Pazartesi -
222 Eylül 2016 Perşembe -
310 Temmuz 2016 Pazar -
47 Temmuz 2016 Perşembe -
518 Ocak 2016 Pazartesi