"mumdan mutluluklar"

Neredeyim? "mumdan mutluluklar" şiiri
Şiir

"mumdan mutluluklar"





eskiden, çocukken
çocuk gözüyle ne kadar farklıydı her şey
büyüdükçe hayal kırıklarım da büyüdü
ve o çocuk günbegün öldü...



ne çok büyütmüşüz gözümüzde her şeyi
ne anıtlar yükselmişti üstelik canlı, heykel değil
ne değerler varsa hepsi kutsal, hepsi hakikat
koca bir kalp yan(ıl)gısı
çöktü kubbe
yıkıldı bir bir...



nedir çocuk için yalan mefhumu
olsa olsa zararsız pembe yalan
oysa çocuk ne söylense inanır
bu inanmak öyle böyle değil
sarsılmaz, yıkılmaz, kuşku götürmez
öylesine bir telakki işte
k i f a y e t s i z . . .



hayat dersi veren o amcalar var ya
kimisi namus timsali, kimi kahraman, kimi erdem sahibi
içimde ne yer etmişti sevgileri
ve öğretmenim kesinlikle başbakan olmalı, bu ülkenin başı...
ki o zaman her şey daha güzel olacaktı (!)
çocuk aklı işte...



aldandıkça büyüdüğünü anlıyorsun
tecrübe diyor buna babam
bense kazıklanmak diyorum...



çocuk parklarım vardı, horoz şekerlerim
tahtadan atım, masmavi bir gökyüzüm
gailesiz de değil hani
mutlu insanlar vardı çevreleyen, kuşatan, gözeten
sanırım onlar da mumdan mutlulukmuş
e r i d i . . .




...







(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Sanat bir çıtadır; kimsenin ayaklarına kadar inmez.

e d i b / a h m e t

Sanat bir çıtadır; kimsenin ayaklarına kadar inmez.

Kategoriler
Yeni Şiirlerim