ceplerimi yokladım bir parça mutluluk aradım kasımpatılar patlıyordu yüreğimde güneş açmıştı ellerim hani gök gürler de yağmur boşalır ırmaklar taşardı ya şimdi tokuştur kederleri gönlüm…
kimselerin suçu yok sadece acılarımız çok karanlık biraz yeşile, biraz maviye muhtaç açlık dibine kadar yüreğimde…
sesi bana şifa olan yâr… ne kadar uzakta şimdi uykularımı gözümden çalan hasretimsin hasretim sana tepeden tırnağa zifiri yalnızlık… oysa güldüğün yerden öperdim seni…
yaşantılarımı içime gömüyorum gecenin kör saatlerine aldırmadan üstelik gözlerim geceyi sabaha bağlardı… ağlardı sanki kuşluk vakti tüm kuşlar dallarımdan uçup gittiler yıllar…
oysa benim ruhum asi derdim nasıl da muma çeviriyor eriyen yıllar solan aynalar, solan yüzüm üşüyorum sevgili, sana üşüyorum…
bugün de dinledim sensizliği dinledim dinledim dinledikçe inledim…
ah aşk hiç gitmedin ki içimden bedenime inat hep taze kaldın sen ah aşk sen çarpıntılarıma tezat çarp yine kalbimi sür gözlerimi maviye erit güneşimi sen aşkın ilk hali sen aslında hiç gitmedin ki…
...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sanat bir çıtadır; kimsenin ayaklarına kadar inmez.