GÖNÜL AYAZIM

Başımda bir ateş umudum üşür,
Uslanıp dinmiyor gönül ayazım.
Gel yürek ağrımı şu benden düşür,
Uslanıp dinmiyor gönül ayazım.

Yar eliyle yandım bir volkan oldum,
Uçuruma düştüm bir sarkan oldum,
Rotasız tekneye bir yelken oldum,
Uslanıp dinmiyor gönül ayazım.

Bilmem ki nereye gider bu yollar?
Yürürken yorulur elbette kullar,
Bu sevda sürükler hep beni sollar,
Uslanıp dinmiyor gönül ayazım.

Hasreti pazarda dara çekseler,
Cümle âlem güzel olmuş deseler,
Pay edip dağılsa tümden hisseler,
Uslanıp dinmiyor gönül ayazım.

Özbekoğlu sen de düştün bir dara,
Açılmış içinde kurşunsuz yara,
İnsanı düşürür sönmez bir hara,
Uslanıp dinmiyor gönül ayazım.

19.01.2023 Konya
Durmuş Ali ÖZBEK

Yayınlandığı yerler:
medyaermenek.blogspot.com/
www.edebiyatdefteri.com/siir/1470210/gonul-ayazim.html
blog.edebiyatdefteri.com/dali1/siir/1470210-gonul-ayazim/
www.edebiyatevi.com/yazi/269374_gonul-ayazim.html
1000kitap.com/gonderi/193371733?oku=1