Aynı karndan mütevellid İki ağaçlardı Anaları toprak, Besinleri kandı. Görülmeyen birliktelik Köklerine bulaşmış Oracıkta kalmıştı Yapraklardaki asilik Her yöne efil efil esen yel ile Uzlaşmış ise de Yoktu yeşilinde can, ahiretinde reyyan. Bereket içinde var mıydı Oruç tutmuşluğu ağacın? Duymuş mu öyküsünü çölün suya yazdığı ahın? İkizlikleri kapatır sanmış oysa zulmünü Bilmemiş için dışı da zamanla nurundan ettiğini.
Naz ÇAKIR Fotoğraf İbrahim ZAMAN’ın bir çalışmasıdır.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.