renkler yerli yerine

bakınca
bir denizi görüyordum
bir de seni

bir denizin sesi geliyordu kulağıma kayalara vuran
bir senin sesin yüreğimi yakan

bir renk ki denizin beti benzi atmış
rengi uçmuş siyah kalmış
bir renk ki mavisi kaybolmuş

üstünde güneş olmayan
kuşları uçmayan
dalgası üstüne üstüne gelirken köpürmeyen

Bir elim böğrümde biri telefonda
palet alıp boyayasım geldi


Açmadım çaldı birkaç kez,
Annem aradı .
Duysun istemedim tını kalmamış sesimi...

Beklediğim ses şimdi o değil,
hiç kimse değildi.

Senin sesin !
Senin sesinden,
sözlerinden ,
sevinden başkası neye yarardı?

Çaldı ya ……

Elimdeki simit martılara,
paletteki renkler
denize .

İçimde
kahkaha
hıçkırık
karışık
sesler
çöpe

uçtu gitti…