Canım Anam

Yavrularını ardında bırakıp
Düştün gurbetin yoluna
Çok küçüktüm garip Anam
Baka kaldım ardından

Gitti Anam dönmez dedim
Artık beni sevmez dedim
Yavrum diye sarmaz dedim
Göz yaşımı silmez dedim
Kaldım öyle köy ortasında.

Yanmış anam evlat hasretiyle
Yalvarmış her gün göz yaşı ile
Duramam demiş gurbet elde
Döneceğim demiş bende köyüme

Aman ağlar sessiz sessiz
Babam bakar çaresiz
Baba’ya bu dayanamaz
Karısı ağlayamaz

Oturup düşünür kara kara
Tuz basar kanayan yarasına
Varıp gider kardaşına
Kalk kardaş gidiyoruz der
Evlatlarımı almaya.

Altı yaşında çocuk idim
Gurbet nedir bilmez idim
Yapıştım sıkı sıkı
Babamın kocaman eline
Bende böyle
buldum kendimi gurbette.

Evlat hasreti Anam için
Çekilmez bir acıydı
Sağ olsun canım Babam
Anamıza bizi kavuşturdu

Aman bizsiz yapamazdı
Nefes bile alamazdı
Sarıldı Anam bize
Gurbetin ortasında
Bırakmadı bir daha
Taki Allah’a varınca

Dönemedi anam köyüne
Kaldı gurbet elinde
Yavrularım dedi
Son nefesinde.

Korkma Anam yanındayız
Zaman gelince
Güzel Anam
Bir sağında bir solundayız...

Ana gibi yar olmaz derler
Anam sen gitin
yüreğimin yarısı gitti
mekanın cennet olsun
Gün gelecek koyun koyuna yatacağız benim melek Anam
KIZIN AYŞE......
Ayşe Alioğlu. 16,10 2021.. Hagen