İnsanlar gördüm Hiç açlık çekmemiş Karnı tıka basa tok insanlar Komşusu, sevdikleri açken Tok yatan sözde müslümanlar Gördüm Geçmiş karşısına “Oruç tut”, diyor Ömrü boyunca açlıktan Nefesi kokan kadına
İnsanlar gördüm Göbeği şişkin Ensesi kat kat yağ bağlamış Sözde allaha kulluk eden Müminler gördüm Ruhu ak pak yağlıboyalı Geçmiş karşısına sevgiye İlgiye aç insancıkların(!) Vaaz ediyor bilge edalarında “Altmış yetmiş yıl nedir ki Sonsuz yaşam yanında”
Küfür mü etmeli Gülmeli miyim Acımalı mı hallerine Ama sövesim var Avaz avaz sövesim
Ya sus ya su ver susamışa Ya sus ya karnını doyur açın Ya sus ya sev, elinle, sözünle Yüreğinle, sar kollarınla Ama vaaz verme sakın!
Ruhunun ak pak yağlıboyası Kurtarmaz seni kalbinde Yüreğinin ceplerinde akrepler Doluyken ey insan!
Kıçıkırık sözlerinin bu pazarda Ederi yok! Sözlerin ve eylemlerin Tutarsızlıkta tavan yapıyor
Edebini, erdemini bozar insan İnsanca y-a-ş-a-y-a-mıyorsa Ve haksızlık boynunda tasma Gibi dolaşıyorsa, edepsizliği Kendinde ara kendinden utan Maç sahası küfürleri değil bunlar İsyan ey arkadaşım İsyan!
Ayşe Eren İkibindokuzaralıkonaltı
ateşe düşen kelebek
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.