SÖZDE KOCA ÂŞIK

Elinde sazıyla poz veren biri
Yazık! Kendisini âşık sanıyor
İnsana saygıyı çok gören biri
Her yazdığı metni koşuk sanıyor

Sanki tüm redifler tapulu malı
Bu nasıl bir insan bu kimin dölü
Hakaret etmekte mahirdir dili
Alnındaki kiri ışık sanıyor

Ağzımı bozdurdu bu yaz gününde
Demek ki arıza varmış geninde
Tekme savuruyor saman önünde
Sanırım kendini şişek sanıyor

Maksudu ne ola nedir meramı
Ne günahı bilir ne de haramı
Mekanı yayla mı yoksa mera mı?
Boynunda torbayı kaşık sanıyor

Güya kendi koca, OBALI cüce
Adamlıkta sıfır gündüzü gece
Ahlak dibe vurmuş kibirde yüce
Yattığı çamuru döşek sanıyor

Aşık OBALI